آموزش گرامر زبان انگلیسی

آموزش گرامر زبان انگلیسی

در این مقاله به منظور ما از گرامر و همچنین بررسی تعدادی از روش‌های مختلف برای نزدیک شدن به آموزش گرامر می‌پردازیم.

گرامر چیست؟

برای سال‌های متمادی، «یادگیری گرامر» نقشی اساسی در انتظارات دانش‌آموزان در مورد آنچه یادگیری یک زبان شامل می‌شود، ایفا کرده است. با این حال، امروزه دیدگاه های مختلفی در مورد آنچه یادگیرندگان باید بیاموزند و بهترین روش برای آموزش آن ها وجود دارد.

در اینجا چند سوال کلیدی در مورد آموزش گرامر وجود دارد:

• گرامر چیست؟
• مردم چگونه گرامر را یاد می گیرند؟
• چگونه می توانم شکل، معنا و استفاده را برای اهداف آموزشی تجزیه و تحلیل کنم؟
• اجزای تشکیل دهنده یک درس گرامر کدام است؟
• چگونه می توانم ورودی های مرتبط را برای فراگیران ارائه دهم؟
• چگونه می توانم به زبان آموزان کمک کنیم که زبان را متوجه شوند، بفهمند و به خاطر بسپارند؟

اما قبل از تصمیم گیری در مورد نحوه آموزش دستور زبان ، شاید اولین مسئله ما این باشد که دقیقاً منظور ما از “دستور زبان” را مشخص کنیم.

من فکر می‌کنم همه این‌ها توصیف‌ های معتبری از چیزی به نام «گرامر » هستند. وقتی به «گرامر» فکر می‌کنید، احتمالاً بسیاری از مردم ابتدا کتابی پر از توضیحات و قوانین را تصویر می‌کنند که به آنها می‌گوید کدام افعال چه پایانی دارند، چگونه از قید استفاده کنند، چگونه یک جمله  بسازند، و غیره. این مطمئناً یک نوع دستور زبان است، اما وقتی می گوییم که در حال آموزش گرامر هستیم، واقعاً در مورد آن صحبت نمی کنیم. بیایید یک نقطه شروع متفاوت را امتحان کنیم.

توانید کلمه بعدی رو حدس بزنید ؟؟ تصور کنید دوست من شروع می کند به گفتن دیروز بعد از ظهر کلمه بعدی چیست؟ آیا می میتوانید کلمات احتمالی را که ممکن است بعداً بیایند پیش بینی کنید؟ شاید فکر می کنید که او قصد دارد یک عمل یا کاری را که انجام داده است توصیف کند (بنابراین کلمه بعدی ممکن است رفت یا دید یا شکست یا ملاقات و غیره). یا شاید تصور کنید که او چیزی را توصیف می کند که اتفاق نیفتاده است (بنابراین کلمه بعدی او ممکن است نشد یا شد ) باشد چگونه توانستید چنین پیش بینی هایی را انجام دهید؟ شما می‌توانید این کار را انجام دهید زیرا فهرستی ذهنی از الگوهای احتمالی زبان انگلیسی داشتید. شما قادر بودید حدس بزنید ، حتی بدون فکر کردن، احتمالاً کاملاً مطمئن هستید که دوست شما نگفت دیروز بعد از ظهر من سبز شدم. . . . به طور مشابه ، او احتمالاً نگفت دیروز بعدازظهر من ملاقات می کنم از نظر دستوری ، ممکن است بگوییم که کلمه بعدی می تواند یک فعل (به عنوان مثال دید) یا یک فعل کمکی (به عنوان مثال نداشت) باشد. همچنین می‌توان گفت که کلمه بعدی معمولاً یک صفت نیست (مثلاً سبز). ما همچنین انتظار داریم که هر کلمه ای که هست، به شکلی باشد که از برخی دستورالعمل های دیگر پیروی کند. به عنوان مثال، اگر ما در مورد گذشته (دیروز) صحبت می کنیم، شکل فعل به طور معمول در زمان گذشته خواهد بود.

البته این نوع اطلاعاتی است که شما می‌یابید که به طور سیستماتیک در یک کتاب مرجع دستور زبان، یا شاید به شکل ساده شده در یک کتاب برای زبان‌آموزان مرتب شده‌اند. و این چیزی است که تمرینات گرامری تمرین و آزمایش می کنند. با این حال، اطلاعات موجود در ذهن شما به جای اینکه یک رکورد خشک از حقایق و قوانین باشد، منبعی زنده است که به شما امکان می دهد ارتباط برقرار کنید و درک شوید. به همین دلیل، یادگیری قواعد در یک کتاب گرامر از روی کتاب احتمالاً «یادگیری گرامر» نیست. به طور مشابه، خواندن قواعد دستور زبان از روی کتاب ممکن است “درک دستور زبان” نباشد. حتی انجام تست ها و تمرین ها ممکن است لزوما “یادگیری گرامر” نباشد. در واقع هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که نشان دهد هر یک از این موارد باعث می شود افراد بتوانند از دستور زبان به طور دقیق و روان در گفتار استفاده کنند. این چیزها تنها در صورتی مفید هستند که راهی وجود داشته باشد که دانش آموزان بتوانند این دانش مطالعه شده را به توانایی فعال برای استفاده از زبان منتقل کنند. اطلاعات به خودی خود کاربرد چندانی ندارند. در زندگی واقعی، مردم به ندرت پیش شما می آیند و می گویند “لطفا در مورد جملات شرطی برای من توضیح دهید.”

اما، چگونه دانش آموزان ما می توانند یادگیری  بهتری در “گرامر” داشته باشند؟ چگونه زبان اموزان به آن نقطه می رسند که بتوانند زبان را به نحو احسن، روان و دقیق استفاده کنند؟ آیا مطالعه و به خاطر سپردن قوانین راه مفیدی در مسیر رسیدن به آن هدف است؟ آیا فعالیت های کلاسی مفید هستند؟ توضیح معلم و «تدریس» چه نقشی دارد؟ و آیا اصلاً نیاز به آموزش گرامر داریم؟

ما به این سؤالات با جزئیات می پردازیم اما ابتدا می‌خواهم یک مرور مختصر از نتایجی که در صورت مطالعه تمام بخش‌های زیر به دست می‌آورید، بیان کنم.

به نظر می رسد احتمالاً زبان آموزان باید چندین کار را انجام دهند تا بتوانند هر آیتم دستور زبان جدیدی را به بخشی از ذخیره ذهنی زبان خود تبدیل کنند.

آنها احتمالاً باید با گرامر آشنا شوند. آنها باید توجه داشته باشند و موارد مورد استفاده را درک کنند آنها باید چیزهایی را که یاد گرفته اند به خاطر بسپارند.

.

برای یادگیری یک گرامر زبان، اساتید میتوانند:

• . با استفاده ازتکنیک های مختلفی میتوان باعث فعال شدن گرامر مورد نظر در ذهن زبان اموزان و در نهایت شاهد استفاده از گرامر تدریس شده در مکالمه انها باشند به عنوان مثال برای یادگیری بهتر میتوان از متن هایی استفاده کرد که گرامر در انها وجود دارد.اینها باید شامل متون واقع گرایانه کمی بالاتر از سطح ظاهری فعلی زبان آموزان باشد تا فراگیران با قرار گیری در محیط و کمک گرفتن از گرامر های اموخته شده جملات جدیدی را بسازند
• هنگام استفاده از آنها، در متون (مثلاً در داستان ها، در مکالمات) به موارد خاصی توجه کنید. • متون، تمرین ها و تکنیک هایی را ارائه دهید که به یادگیرندگان کمک می کند گرامر هدف را متوجه شوند.

متن هایی که به طور خاص برای زبان آموزان نوشته شده اند (مثلاً حاوی مثال های متعدد از یک آیتم هدف) ممکن است بسیار مفید باشند.

• شکل، معنی و کاربرد یک آیتم را درک کنند.

منظور از فرم گرامر به نحوه قرار گرفتن قطعات با هم، پایان ها و غیره اشاره دارد. • از شکل، معنا و کاربرد زبان مطلع شوید تسلط بیشتر شما به گرامر باعث درک سریع تر در زبان اموز می شود

• توجه فراگیران را بر معنا و استفاده از تمرینات ، توضیحات ، تمرین ها ، بازی ها متمرکز کنید)..
• فرصت هایی برای تمرین زبان جدید، برای «به زبان آوردن» موارد جدید داشته باشند. • فرصت های زیادی برای تمرین ، صحبت و نوشتن ، با تشویق و بازخورد قرار دهید.
• از زبان جدید هنگام صحبت کردن و نوشتن برای برقراری ارتباط در زمینه های مختلف استفاده کنید. • ارائه وظایف گفتاری و نوشتاری که به زبان آموزان اجازه می دهد از تمام گرامرهایی که می دانند استفاده کنند.
• موارد را به خاطر بسپارید. توجه به نحوه ثبت مطالب توسط زبان آموزان.
• بارها و بارها با وظایف بازبینی به موارد بازگردید.

ارائه موقعیت

یک مثال جالب از ارائه، ارائه موقعیتی رایج است که در آن زبان از طریق زمینه ای که معلم ایجاد کرده است (مثلاً با استفاده از نقاشی های تخته) معرفی می شود. در اینجا شرحی از معلمی است که از ارائه موقعیتی برای تدریس استفاده می‌کرد.

زمینه را ایجاد کنید

1 معلم تصویری از یک خانه روستایی و یک مرد ثروتمند (با در دست داشتن اسکناس دلار) می کشد. او از دانش آموزان می خواهد که درباره او و زندگی اش به او بگویند (مثلاً او ثروتمند است، او در یک خانه بزرگ زندگی می کند).

2 او تصاویر بیشتری را یکی یکی اضافه می کند (مثلاً رولز رویس، تخت خواب با چهار پوستر، استخر شنا) و اظهارات بیشتری در مورد زندگی خود می آورد (مثلاً او یک رولز رویس رانده می شود). او بررسی می کند که همه دانش آموزان در این زمینه روشن هستند.

معنی مورد هدف را مشخص کنید

3 او تصویری از یک «مصاحبه‌گر» به متن اضافه می‌کند و مشخص می‌کند که مرد ثروتمند درباره زندگی گذشته‌اش مصاحبه می‌شود.

4 او تصویری از افکار او در مورد گذشته می کشد (مثلاً یک “حباب فکر” با یک دوچرخه در داخل آن). او از دانش آموزان دعوت می کند که در این باره جمله ای بسازند. او روی تخته ضربه می زند تا به صراحت رولز رویس (اکنون) و دوچرخه (گذشته) را به هم پیوند دهد.

او سؤالات مفهومی می پرسد،

 مثلاً این چیست؟

(دوچرخه)

آیا الان دوچرخه سواری می کند؟

(نه)

 آیا او در گذشته سوار یکی شده است؟

 (بله)

اما الان نه؟

 (نه)

 آیا او الان دوچرخه سواری می کند؟

 (نه)

 او اکنون بدون استفاده از زبان مقصد، معنای مورد نظر استفاده از آن را معرفی کرده و بر آن تمرکز کرده است. توجه داشته باشید که قبل از اینکه دانش‌آموزان به فرم مورد نظر برسند، ابتدا معنا می‌آید – دانش‌آموزان مفهوم مورد بحث را درک می‌کنند، و امیدواریم قبل از اینکه معلم زبان مقصد را معرفی کند، نیاز به زبانی برای بیان آن احساس می‌کنند.

زبان مقصد را معرفی و تمرین کنید

وقتی مفهوم «دوچرخه» واضح است، او می‌پرسد که آیا دانش‌آموزان می‌توانند جمله‌ای را که او به مصاحبه‌گر گفته است، بگویند، یعنی این جمله به معنای «من در گذشته دوچرخه سواری می‌کردم، اما اکنون نه» است. اگر دانش آموزی یک جمله معقول ارائه دهد ، با آن کار می کند. اگر نه، او خودش آن را مدل می کند (مثلاً او قبلاً دوچرخه سواری می کرد).

او دانش‌آموزان را وادار می‌کند تا این دور کلاس را تکرار کنند (یک تمرین) و هر مشکلی را اصلاح می‌کند، به‌ویژه مراقب است که نه تنها متوجه کلمات و ترتیب کلمات نادرست شود، بلکه متوجه تلفظ غیرطبیعی نیز شود.

جملات بیشتری از متن ایجاد کنید

او تصاویر بیشتری را به “مصاحبه” اضافه می کند (مثلاً بطری آب). او جملات بیشتری را با استفاده از ساختار هدف بیان می‌کند (مثلاً او آب می‌نوشید، در خیابان می‌خوابید، فقیر بود).

ضبط در دفترچه یادداشت

او جملات تا کنون را به خاطر می آورد و از کلاس دعوت می کند تا در ساختن یک جدول جایگزین به او کمک کند و سپس آنها را در دفترچه های خود یادداشت کنند.

رفتن به مراحل تمرین

بیشتر بخوانید: بهترین آموزشگاه زبان در جنت آباد جنوبی

اکنون که کلاس تعدادی از نمونه های زبان مقصد را متوجه شده اند فرصتی است برای تکرار جملات گفته شده و تمرکز بر روی فرم درست و پیدا کردن قوانین گرامری با کمک زبان اموزان. بعد از این میتوان با استفاده از فعالیت های از پیش اماده شده باعث تثبیت اموخته ی انها می شود.مرحله

بسیاری از دانش‌آموزان فکر می‌کنند که گرامر ها را می‌دانند. منظور آنها در واقع این است که اطلاعات مربوط به این موارد به آنها ارائه شده است یا قوانین و فرمول آن را میدانند ، اما این احتمال زیاد است که در صورت فشار به استفاده از آن مورد ، دچار خطا شوند. مشکل عمده بسیاری از دروس گرامر این است که آنها “اطلاعات” بیش از حد و انتظار از تولید دانش آموز. با کیفیت ارائه نمی دهند. این بدان معنا نیست که زبان آموزان به اطلاعات نیاز ندارند – آنها تقریباً مطمئناً به برخی از آنها نیاز دارند – اما آنها هر بار که درسی در مورد یک مورد دستور زبان خاص دارند به همه آنها نیاز ندارند. آنها نیازی ندارند همیشه در مرحله اول دوباره شروع کنند. آنچه درس را چالش برانگیز می کند، سطح دانش نظری نیست که درس به آن می پردازد، بلکه آنچه از دانش آموزان می خواهید تلاش کنند و انجام دهند. این تفاوت بین دانش بالا در سر و دانش در حال استفاده است:

moving the language from here

to here

بنابراین، در تئوری، ممکن است یک درس واقعاً چالش برانگیز، مثلاً در مورد زمان حال کامل ساده، در سطح پیشرفته داشته باشیم. این به این دلیل نیست که شما اطلاعات پیچیده تری اضافه خواهید کرد ، بلکه به این دلیل است که از نظر کیفیت خروجی دانش آموزان انتظار بیشتری دارید.

شما در درس خود به نقطه‌ای رسیده‌اید که می‌خواهید زبان‌آموزان واقعاً بر روی قطعه‌ای از دستور زبان تمرکز کنند، آن را ببینند، درباره آن فکر کنند و آن را درک کنند، تا در شکل، معنا و کاربرد آن بسیار واضح‌تر شوند. این چیزی است که بسیاری از معلمان از آن به عنوان توضیح یا ارائه یاد می کنند. با این حال، این عناوین کاملاً گسترده هستند. تفاوت قابل توجهی بین ارائه ای که در آن من به مدت 60 دقیقه برای شما سخنرانی می کنم و سخنرانی ای که در آن به شما کمک می کنم تا بسیاری از همان اطلاعات را برای خودتان از طریق یک فرآیند پرسش و نگاه کردن به مطالب مرجع پیشنهادی کشف کنید، وجود دارد. می‌توانیم به سه دسته کلی اشاره کنیم :

توضیح معلم

کشف هدایت شده

کشف خود زبان اموز

شاید بتوانیم اینها را به ترتیب در شکل زیر متوجه شویم :

ارائه توضیحات مفید

دو دقیقه توضیح متمرکز می تواند واقعاً مفید باشد. 20 دقیقه انجام همین کار احتمالاً دانش آموزان را گیج، بی حوصله  می کند. مشکل این است که لزوماً یک روش تدریس بسیار دخیل نیست. خاموش کردن یا سوء تفاهم برای یادگیرنده آسان است. می تواند موفق به نظر برسد زیرا اغلب این توهم وجود دارد که حجم زیادی از کار پوشش داده شده است، اما این واقعیت که معلم در مورد یک موضوع خاص توضیح داده است به این معنی نیست که آن مورد درک شده است. به یاد داشته باشید که آنها زبان آموزان خارجی هستند ، نه کارشناسی مترجم. تدریس به طور کلی سبک مناسبی نیست. توضیح به عنوان یک جزء کوچک دروس به جای نیروی محرکه بهتر خواهد بود. با این حال، توضیح خوب اغلب می تواند واضح ترین و کارآمدترین راه برای آموزش چیزی باشد.

بهترین راه برای جلوگیری از توضیحات طولانی و غیر مفید این است که هنگام برنامه ریزی درسی آهر مرحله  را به دقت آماده کنید. تصمیم بگیرید که چه اطلاعاتی برای بیان صریح لازم است. یک راه ساده و واضح برای انتقال این اطلاعات برنامه ریزی کنید. استفاده از جدول‌های زمانی، جداول جایگزین، مثال‌های حاشیه‌نویسی شده، نمودارها و غیره میتوانند مفید باشند که باعث می شود دریافت اطلاعات را آسان‌تر کند

.

کشف هدایت شده

جایگزینی برای ارائه توضیحات ایجاد فعالیتهایی است که به زبان آموزان اجازه می دهد اکتشافات و توضیحات خود را ایجاد کنند. وظایف در سطح مناسب توجه را به مسائل جالب زبان جلب می کند. سوالات معلم (و استفاده از تکنیک های دیگر) فراگیران را به سمت نکات کلیدی سوق می دهد. به این ترتیب می توان از توضیحات طولانی اجتناب کرد و فراگیران می توانند نقش فعال تری در پیشرفت خود داشته باشند.

نقش شما در کشف هدایت شده این است که

(الف) وظایف مناسب را انتخاب کنید

. (ب) دستورالعمل‌ها، کمک‌ها، بازخوردها و توضیحات مناسب را ارائه دهد

. ج) مدیریت و ساختار درس را به گونه ای تنظیم کنید که همه یادگیرندگان درگیر شوند و بیشترین استفاده ممکن را از فعالیت داشته باشند.

تکنیک کلیدی پرسیدن گرامر سوالات هدفدار است، سوالاتی که زبان آموزان را تشویق می کند تا به درس توجه کنند و درباره آن فکر کنند. این سؤالات ممکن است شفاهی باشند یا ممکن است در  قالب یک تمرین  باشند که فراگیران را به روشی ساختار یافته به نتیجه گیری هدایت کند. این نوع راهنمایی گاهی اوقات به عنوان «پرسش مفهومی» نامیده می شود، یعنی افراد را به کشف چیزهایی سوق می دهد که نمی دانستند از طریق فرآیند سؤالات ساختاریافته می دانند.

و می توانید

 سؤالاتی بپرسید که بر معنا تمرکز دارند ).

سؤالاتی بپرسید که بر زمینه تمرکز دارند).

• سؤالاتی بپرسید که بر روی فرم تمرکز دارند.
• ارائه مثال های مناسب برای تجزیه و تحلیل و بحث.

از فراگیران بخواهید جملات متون را تجزیه و تحلیل کنند.

از فراگیران بخواهید که خطاها را تجزیه و تحلیل کنند.

از فراگیران بخواهید که قوانین گرمری را پیدا کنند.

• سوالات و معماهای مربوط به مورد زبان را تنظیم کنید.
• ابزارهایی را برای کمک به روشن شدن معنا ارائه دهید ، مانند جدول زمانی ، جداول جایگزینی (اما شاید دانش آموزان را تشویق کنید تا از آنها برای حل مشکلات استفاده کنند).
• به آنها کمک کنید تا در صورت منحرف شدن تمرکز خود را حفظ کنند.
• آگاهی خود را نسبت به آموخته های خود افزایش دهید.

اکتشاف هدایت شده هم برای شما و هم برای یادگیرنده می طلبد، و اگرچه ممکن است برای یک ناظر معمولی بی هنر به نظر برسد، کافی نیست که یک کار را به سمت یادگیرندگان پرتاب کنید، بگذارید آنها آن را انجام دهند و سپس ادامه دهند. کشف هدایت شده نیاز به تخیل و

انعطاف‌پذیری. کار شما در اینجا صرفاً انتقال اطلاعات از یک سری گرامرنیست، بلکه ایجاد شرایطی است که در آن اطلاعات می‌توان آموخت. به نظر می‌رسد که این روش بسیار مفیدی برای کار در کلاس زبان است

کشف خودگردان

در این مقاله ، ما فقط کمی زمان را صرف نگاه کردن به سمت راست نمودار می کنیم. این همان کاری است که فراگیران هنگام مطالعه خود به تنهایی بدون معلم انجام می دهند-یا در کلاسی که نقش معلم در درجه اول “تسهیل” جهت دهی خود دانش آموز است. این کمترین مورد در کلاس درس است. در جایی که می خواهید یک کلاس عمدتا به این روش کار کند ، ضروری است که فراگیران روش کار را درک کرده و با آن موافق باشند. شما باید اطمینان حاصل کنید که فراگیران اطلاعات و تجربه کافی دارند تا بتوانند قوانین و توضیحات خود را تدوین کنند ، و شاید اهداف و استراتژی های یادگیری خود را نیز ارائه دهند. خطر آشکار در اینجا این است که شما از مسئولیت های واقعی خود صرف نظر می کنید.

خروجی محدود: تمرین ، تمرین ، دیالوگ و بازی

مسلماً فعالیتهای تمرینی زبان مهمترین بخش هر درس گرامر است. اگرچه معلمان اغلب وقت زیادی را صرف مراحل “ورودی” می کنند – برای مثال ، در ارائه توضیحات – تجربه واقعی یادگیری زمانی است که زبان آموزان سعی می کنند خودشان از این زبان استفاده کنند.

به منظور آموزش فشرده شفاهی یا کتبی به دانش آموزان در مورد نکات خاص زبان ، می توانید از فعالیت هایی استفاده کنید که با دقت طراحی شده اند تا زبان مورد نیاز را محدود کرده و نیاز به استفاده از موارد مورد نظر داشته باشند. فعالیتهای خروجی محدود با تمرکز بر (الف) گزینه های محدود برای استفاده از زبان تعریف می شوند. (ب) گزینه های محدود برای ارتباط ؛ ج) تمرکز بر دقت معمولاً فعالیتهای محدود عبارتند از: تمرینات شفاهی ، تمرینات مکتوب ، دیالوگ های برآمده از فعالیت ها بازی های تمرینی دستور زبان.

تمرینات شفاهی فشرده جملات انتخاب شده را ارائه می دهد و به زبان آموزان این فرصت را می دهد که بدون نگرانی زیاد در مورد معنی ، تمرین اصلی شامل تکرار ساده است:

معلم: او در را باز می کند.

او می خواهد در را باز کند.

معلم: او قصد دارد ماشین را سوار شود.

دانش آموزان: او قصد دارد ماشین را رانندگی کند

در بخش “اجرا – تمرین” ، ما دیدیم که چگونه می توان از متون محدود به عنوان راهی برای نمایش زبان استفاده کرد. شما می توانید دقیقاً همین کار را با متون معتبر انجام دهید ، اگرچه ممکن است لازم باشد برنامه ریزی بیشتری برای نحوه استفاده از آنها داشته باشید. از آنجا که این متون به طور خاص برای دانش آموزان زبان طراحی نشده اند ، نه زبان ساده و کنترل شده ای خواهند داشت و نه نمونه های ویژه ای از یک مورد خاص زبان مقصد. همانطور که در مورد متون محدود ، احتمالاً باید به عنوان یک درس عادی خواندن یا گوش دادن به مهارتهای مبتنی بر وظیفه شروع کنید ، و دنباله ای از وظایف عمومی به خاص را دنبال کنید تا زبان آموزان درک منطقی از متن داشته باشند

قبل از اینکه روی نکات زبان تمرکز کنیم. توجه داشته باشید که انجام هرگونه کار مفید زبانی دشوار است مگر اینکه زبان آموزان تصور عادلانه ای از نحوه کار خود در متن داشته باشند.

با یک متن معتبر و نه یک متن محدود ، ممکن است چند نمونه از یک نکته دستوری خاص برای مطالعه وجود نداشته باشد ، و اقلام زبان فردی احتمالاً به همان شیوه ای که با یک متن محدود شده است “بیرون نخواهند رفت”. این نشان می دهد که یک متن معتبر اغلب برای جلب توجه به طیف وسیعی از نکات مختلف زبان مفیدتر خواهد بود

کسی که قصد زندگی در کشوری را دارد که زبان نمی داند و در کلاس ها شرکت نمی کند ، ممکن است با “انتخاب” زبان یاد بگیرد ، یعنی در معرض محیط قرار می گیرد و در عوض خروجی معتبر را بدست می اورد(گاهی اوقات با نظرات مفید دوستان ، مغازه داران ، و غیره). برخی از معلمان معتقدند که بهترین روش برای آموزش زبان ممکن است این باشد که تا آنجا که ممکن است در کلاس این روش را تکرار کنیم. بنابراین معلمی که می خواهد به این شیوه کار کند ، ممکن است فراگیران را در فعالیت ها و مکالمات واقعی زیادی (با هم قهوه درست کردن ، قدم زدن در خیابان و مشاهده مغازه ها و غیره) مشارکت دهد و امیدوار باشد زبان آموزان زبان خود را  حین این موقعیت های واقعی بیاموزند. تفسیرهای دیگری مانند “آموزش” نیز اجازه می دهد ، بازخورد ، توضیحات ، راهنمایی و غیره را ارائه دهد. نوع ساختار یافته تر بر اساس برنامه درسی است که در آن معلم دنباله ای برنامه ریزی شده از موضوعات و وظایف را انتخاب کرده است به طوری که درسها درک روشنی از آنها داشتند. پیشرفت و چالش اینکه آیا می توان به هر یک از این درس ها “گرامر” اصطلاح داد ، قابل بحث است. آنها کلاسهای عمومی “زبان” هستند

در نتیجه هر استاد برای تدریس گرامر باید سعی داشته باشد ابتدا با استفاده از عکس فیلم موسیقی و …

توجه فراگیران رو به درس جلب کنند و دانش قبلی انها را بیاموزد و نسبت به آن جملات را روی تخته یادداشت کنند انها را اصلاح کند جملات جدید را همراه با قوانین توضیح دهد و در نهایت با کمک فعالیت هایی مانند بازی ها و سوالاتی که موجب به مکالمه بین دانش اموزان میشود و هدف از آن استفاده از گرامر اموخته شده است سعی در تثبیت اطلاعات در ذهن فراگیران کند

و در نهایت ..

اساتید آموزشگاه زبان سیتاک با اخذ مدارک بین المللی کاملا استاندارد و استفاده از به روزترین متدهای آموزشی درحال استفاده در سطوح جهانی ، علاوه بر تلاش در بهبود دانش زبانی فراگیران زبان های خارجه در هر چهار مهارت Speaking, Listening, Writing, Reading در راستای یادگیری آسان لغات و اصطلاحات روزمره و کاربردی زبان انگلیسی  واستفاده صحیح از گرامر ها و داشتن  برنامه های ویژه ای برای آموزش پربازده و مفیدتر دارند

جهت مشاوره رایگان کلیک کنید